chille rabies weetje

hier maar even een bericht..

mijn hart bloed.. elke boom is er aan toe zoals de anne frank boom.. er word momenteel een zwarte schaduw over mij geworpen die een kleur aan mijn ziel geeft..graag wil ik een hart onder de riem steken aan mijn vrienden, familie en andere fans..
10-0.. ik vermoed dat dit een 1 april grap moet zijn.. het internet is gesaboteerd en al die smerige ajaksieden zitten hierachter.
Mijn veijenoord hart bloed.. en zal niet stoppen met bloeden..gelukkig zegt Edgar Davids.. dat de veijenoord selectie toch de selectie van de toekomst heeft..Maar ik vraag me af of iemand met zon grote bril dit wel goed ziet. Edgar davids zal de blik van het bange hert in de koplampen pas zien in de garage, wanneer de reperateurs hem tussen de gril van de auto moeten wegpeuteren.. Maargoed. gelukkig ben ik ergens ver weg en hoef ik die smerige vage kennissen van mij die ajaksiet zijn niet te woord te staan.

Maar goed.. We zijn veilig aangekomen.. Na een vlucht van 16 uur met een tussentijdse stop in Singapore heeft het zweet even tussen de bilspleet van inge gestaan.. De angst van het programma locked up abroad heeft diepe groeven geslagen in het geheugen van mijn schatje... want bij de douane kreeg zij het even malaisiaans benauwd.. Vooral toen in een apart kamertje een man zijn rubberen handschoen straktrok en met een blik in zijn ogen waarin af te lezen stond, dat hij een tekenfilm met een tikje jeugdstentiment wou uitbeelden:

"Lets inspect her Gadgets"

jah... DR. Claw wou wel even naar een plek gaan waar de zon niet schijnt.. maar gelukkig gingen wij door deurtje nr.1 zonder kleerscheuren..en konden we rustig gaan zitten. Anders moesten we voortaan geen vork inslikken maar een complete tweeenzeventige delige bestekset..

Eenmaal aangekomen in Jakarta bij het openen van de deurtjes van het vliegveld kan ik zeggen: WARM!! het is hier zo verschrikkelijk warm.. lopend over straat zijn we twee backpacks met haartjes die transpireren als een waterfontein.. Ik had al honger en gelukkig maar want de tuk tukjes vliegen me hier om de oren. Alle mensen die ons zien lachen naar ons alsof we een extra gemuteerde kinderkop uit onze schouders groeit.. Zoiets hebben ze nog nooit gezien. in Jakarta wemelt het van het verkeer en het gezicht van Inge zorgt voor verkeersopstoppingen.. Want die loopt met zo'n rode hasses rond dat ze denken dat het een rood stoplicht is.

Eigenlijk is Jakkerkarta geen flikker aan dus we hebben gelijk een 8 durende treinreis naar Yogiokarta genomen. Dit is een idilisch plekje die volgens mij al meerdere malen beroerd is door de Nederlanden want overal hoor ik:LekkeL LekkeL Kuntjuh.. irritant maar toch moet ik me dan weer omdraaien om het compliment in ontvangst te nemen:

Dus bij elke keer LekkeL LekkeL kuntjuh draai ik me om en bonjour ik die twee laatste kroepoekjes die die gast in zijn kanis heeft hangen rechtstreeks zijn slokdarm naar binnen. Dan mag ie nog blij zijn want volgens mij is dat het enige vaste voedsel dat hij die dag binnen krijgt. Want van de hele dag noodelsoep slurpen zou ik ook een inwaartste erectie krijgen, geen wonder dat ie op mijn wijf loopt te geilen..

Ohjah we hebben de grootste boedha tempel van heel Indonesie bekeken. Dat ik moet werken aan mijn 6pack bier is wel duidelijk want ik wordt hier al liefkozend: lachende boedha genoemt.

We zijn nu 4 dagen verder en nog steeds draag ik een jetlegging. Het staat me goed maar het dag en nacht verschil is moeilijk te herkennen.. We zijn nu aangekomen in Melang. Het Oostelijke gedeelte van Java. In het westen van Java ging het nog goed maar hier is alles wat we zeggen niet te verstaan door de plaatselijke bevolking. Maar vandaag schoot het me te binnen.. Ze zijn natuurlijk allemaal Oost - Indisch doof. Kunnen die gasten ook niks aan doen. We zijn echt de enige blanken hier en de kinderen onthalen ons hier als poepsterren.

We komen er net achter dat er een vulkaanuitbarsting dreigt in Yogoikarta. 40,000 mensen zijn al geevacueerd. Gisteren zijn we langs de vulkaan gereist met de trein en we zeiden nog: mooi he die sneeuw op de top. Dat het rookpluimen waren waarbij de magma nog maar 1km onder het aardoppervlak is, wisten wij niet. Jammer anders was ik soisow gaan kijken.. want die koude douchjes hier niet te harden. Een beetje extra warmte is altijd welkom. Een klaarkomende vulkaan is peanuts vergeleken bij het oversteken van de kruispunten hier. elke oversteek is als een vrije val zonder parachute. He gezellig! knus.. fantastisch..

"lets get together and feel allright"

Over twee dagen gaan we de oversteek wagen naar Bali. We hopen een mooi strand tegen te komen want een weekje rust hebben we nog niet gehad.. DRUK DRUK DRUK.. Nou mensen dont you worry about me.. Want ik knetter als een krettek sigaret. Veel pret en slaap met de handjes boven de dekens!